Sacramenten zijn cultische handelingen die het gehele mensenleven op aarde omspannen, begeleiden en heiligen. Ze spelen een belangrijke rol bij de overgang van de ene levensfase naar de andere.
Een sacrament wordt in het licht van de goddelijk-geestelijke wereld voltrokken en ontvangt zijn kracht uit die hogere wereld. Essentieel is dat daarbij Christus’ levende aanwezigheid wordt aangeroepen.
De Christengemeenschap kent zeven sacramenten: de doop, de jeugdwijding, de mensenwijdingsdienst, het sacramentele gesprek (ook wel de biecht genoemd), de huwelijkswijding, de priesterwijding en de stervenswijding.
De liturgie van deze sacramenten, in de woorden en gebaren van de priester aan het altaar, ligt vast. De betekenis die je eraan geeft, bepaal je zelf.
Alle sacramenten in de Christengemeenschap zijn openbaar, behalve het sacramentele gesprek. Dit is een persoonlijk gesprek met een priester, dat wordt afgesloten met een korte cultische tekst en de ontvangst van de communie in een volgende mensenwijdingsdienst. De doop, de jeugdwijding en de priesterwijding zijn eenmalig. De mensenwijdingsdienst en het sacramentele gesprek begeleiden het gehele volwassen leven. De stervenswijding is in principe ook eenmalig, maar als zich daana een onverwacht herstel of een opleving voordoet, kan de stervenswijding later nogmaals gegeven worden. Ook de huwelijkswijding is niet strikt eenmalig: een gescheiden man of vrouw kan dit sacrament opnieuw ontvangen. De priesterwijding kan, zowel door vrouwen als mannen, worden ontvangen die zich daarop in een opleidingstraject hebben voorbereid en die door de centrale leiding van de internationale priesterkring tot dit sacrament zijn toegelaten.