Nieuwsbrief, juni 2024

Beste lezers van de nieuwsbrief,

Het voorjaar is in volle bloei. Door de vele regen is het buiten prachtig groen en kleuren de bloemen onze `wereld.
Het spoort ons aan naar buiten te gaan. En ook om de plannen voor de zomervakantie concreet te maken.
Waar willen we dit jaar naar toe? En hoe gaan we daarheen?
Kiezen we voor actief en sportief of lekker luieren? Of iets daartussen in?
De voorpret bij de voorbereiding brengt al een stukje vakantie met zich mee.
Wat zal deze zomer ons brengen?
Ik wens u een heel goede zomer toe, met mooie ervaringen.

Carien van Westing

Inhoud

U vindt in deze nieuwsbrief:
een bericht uit de gemeente Alkaar,
3 berichten uit de gemeente Zeist,
een bericht uit de gemeente Zeeland,
een bericht van Christine van Tricht over haar reis naar Brazilië,
een verslag van de ontmoetingsdag “In gesprek” van Eveline Clignette en
de poster van de gewadendagen in Meppel.

Berichten

Vanuit de gemeente Alkmaar:

In de gemeente Alkmaar hebben we op 25 mei een dag van de gemeenschap gevierd, om eens stil te staan bij al het werk dat we met elkaar verrichten om het uitvoeren van de sacramenten mogelijk te maken.
Het werd een vrolijke dag in de gemeentezaal, waarbij we met elkaar zongen, heerlijke broodjes aten en werden toegesproken door onder meer Adam Ricketts en Paul-Philippe Stevens.
Het was tevens een kennismaking van ons bestuur met Paul-Philippe Stevens.
Geschreven door Cilia ter Horst

‘Ik zag alleen het altaar’ zei een nieuwe priester toen zij voor het eerst een Nederlandse kerk binnenkwam. Wat maakt dat wij onze blik in de cultusruimte eerst en vooral richten op het altaar?
En wat maakt dat het altaar ons zo kan raken?

Free van der Kolk, Ini Rutten en Thom Kloes gaan gedurende 3 jaar gedachten, ervaringen en indrukken presenteren van priesters en gemeenteleden die betrekking hebben op het altaar. U mag dus 12 artikelen verwachten.
Voor dit eerste artikel heeft Thom Kloes Bastiaan Baan thuis in zijn werkkamer geïnterviewd.

Het altaar
Als je het altaar ziet kun je bemerken dat wat er op het altaar gebeurt, overeenstemt met wat jezelf meemaakt. Ik herinner me dat een collega een keer, toen hij al ziek was, even wankelde aan het altaar. Er ging een schok door de gemeente! Want wat daar aan het altaar gebeurde voltrok zich ook bij ieder afzonderlijk.
Voor mezelf heb ik dit verband wel eens zo geformuleerd: ik heb mijn hart op het altaar gelegd.   

Je hoort het verband tussen altaar en hart, of altaar en ziel, ook in de Paasepistels. Denk bijvoorbeeld aan de wonderlijke uitdrukking: tot altaar wordt het graf van de ziel. Het drukt uit dat het altaar oprijst waar iets in de ziel wordt overwonnen.
Het altaar is een locatie, een plek in het hier en nu, waar heel veel gebeurt als de dienst voltrokken wordt. Dan wordt het altaar een plek waar de geestelijke wereld ‘landt’ en waar het hart zich helemaal mee kan verbinden.

De alchemisten maakten van de laboratoriumtafel hun altaar. Datgene wat zich daar fysiek voltrok werd pas werkzaam als het zich innerlijk, in de ziel, ook voltrok. Dat is een oerbeeld van wat er eigenlijk aan het altaar gebeurt. Het gaat daar immers niet alleen om ‘zieleprocessen’ maar ook om ‘fysieke processen’. In de klassieke formulering wordt het zo uitgedrukt: het woord verbindt zich met het element, daardoor ontstaat het sacrament. 

Ik denk bij het beeld van het altaar als de plek waar zich zowel innerlijk als uiterlijk iets voltrekt aan een droom van een van onze gemeenteleden. In zijn droom was hij aan het werk in de kerk. Hij had een kromme spijker, legde die op het altaar en sloeg die spijker met een hamer recht. Toen kwam ik – in zijn droom – binnen en riep ‘wat doe je daar nu?!’ Schuldbewust legde hij de spijker en de hamer weg.
Maar toen hij die droom later aan een gemeentelid vertelde, reageerde die zo: ‘Zijn wij niet allemaal kromme spijkers die op het altaar recht geslagen moeten worden?’

Sommige gemeenteleden die heldervoelend of helderziend zijn, kunnen ervaren dat er onder het altaar (in de tweede hal op de begane grond) al iets gebeurt voordat de dienst begint. Iemand die daar heel gevoelig voor was, merkte dat het al een half uur voor de dienst ‘zindert’ onder het altaar. Rudolf Steiner sprak bij de stichting van de Christengemeenschap over de engel der gemeente, die nog voordat de dienst is begonnen, zijn voorbereidend werk doet.
Tegelijkertijd is wat er hier op aarde gebeurt, een afschaduwing van wat de traditie noemt ‘het altaar van God’. Dan moet je alle regionen van de geestelijke wereld door naar wat de Kabbala en de Talmoed noemt ‘de zevende hemel’: daar bevindt zich het altaar van God.

Sommige van de profeten konden in dat gebied schouwen, zij herkennen in het hoogste gebied van de geestelijke wereld het altaar van God en zien dat de engelen de gebeden van de mensen ‘als wierook’ naar dit altaar brengen. Onze aardse gebeden worden als wierook aan het altaar van God. Daaraan ontleent ons altaar op aarde zijn eigenlijke betekenis. De priesterdienst aan het altaar is een schaduw en afbeelding van de goddelijk-geestelijke cultus. Als aan het altaar op de juiste wijze en met de juiste intentie gecelebreerd wordt, dan celebreren de engelen mee.

In de karmavoordrachten beschrijft Rudolf Steiner hoe, wanneer in de dienst voor de gestorvenen op de juiste wijze en met de juiste intentie gesproken wordt, deze ‘afscheidscultus’ door de engelen wordt ontvangen met een ‘ontvangstcultus’. De afscheidscultus en de ontvangstcultus klinken dan samen.
In de mensenwijdingsdienst wordt uitgedrukt dat de geestelijke wereld met ons mee-celebreert. Zo wordt in de verwandeling gesproken over allen die, Christus in zich opwekkend, ons zijn voorgegaan; zij zijn getuigen van dienst.
In de Sint Janstijd, in het invoegsel na het offer, wordt Johannes opgeroepen getuige te zijn van wat zich voltrekt aan het altaar.
Nu ik meer dan 40 jaar aan het altaar sta, worden deze aspecten van het celebreren, samen met de wereld van gestorvenen, ongeborenen en hiërarchieën, steeds reëler.

Bastiaan Baan

Het tweede bericht uit de gemeente Zeist is misschien een idee voor anderen.

In navolging van enkele gemeentes om ons heen, hebben we zaterdag 25 mei in Zeist een Klussendag  gehad. Enkele weken geleden kwam er een brandbrief van de kosters bij het bestuur  met een waslijst aan klussen die dringend gedaan moesten worden. Het ging om onderhoud en reparaties zowel in en aan het gebouw als in en om de tuin. Daarop besloot het bestuur met de kosters een klussendag te organiseren.
Ongeveer 25 mensen tekenden zich in en gingen met groot enthousiasme aan het werk. Na de lunch was er al een heleboel gedaan en om 16.00 uur ging de laatste naar huis. De hele dag gonsde het in en om de kerk van aktiviteit. Deze aktie was een groot succes en zal zeker herhaald worden.

Liesbeth van Tricht

Derde bericht: Het bestuur van de gemeente Zeist wil (nogmaals) uw aandacht vragen voor de cursus van Bastiaan Baan en Jesse Mulder op Youtube over Christian Rozenkreutz :

 youtube.com/dechristengemeenschapzeist

Uit de gemeente ZeelandBeste mensen,

Volgende maand komt Bastiaan Baan, geestelijke in de gemeente Zeist, naar onze gemeente om een lezing te houden:

       Omgaan met natuurwezens, ook al zie je ze niet

Zaterdag 15 juni 2024, 16.00 uur

Inloop vanaf 15.30 uur.

Gezien de beperkte ruimte vragen we jullie om ons zo vlug mogelijk te laten weten of je bij deze lezing aanwezig wilt zijn. Stuur een bericht naar gemeentezeeland@christengemeenschap.nl. Maak ook je familie, vrienden en buren attent op deze bijzondere lezing.

De posters worden binnenkort verspreid en dan hopen we dat er veel aanmeldingen komen.

Hartelijke groet,

Carin Vriens en Ineke Vermast

Verslag internationale gewadenconferentie in Buenos Aires van 7-14 april 2024

Het begon met een droom van iemand, die wakker werd met de gedachte, dat het gewadenwerk in Zuid-Amerika een impuls zou kunnen krijgen in de vorm van een conferentie. In april kwam het telefoontje van het bestuur van de Christengemeenschap in Nederland of ik die conferentie wilde leiden. De gemeente Buenos Aires wilde de organisatie op zich nemen en het Zuid-Amerika fonds wilde de kosten voor patronen en stoffen dragen.
De reden dat ik daarvoor gevraagd werd lag in de expertise op het gebied van het casula maken, die ik opgebouwd had in de afgelopen 12 jaar, waarin ik aan 19 casula´s met anderen en alleen gewerkt heb.
Toen ik 12 jaar geleden aan mijn eerste werkte, was er op verzoek van de Kring van Zeven een nieuwe casula ontwikkeld. Door die nieuwe vorm werd ik gegrepen met een als meest in het oog springende kenmerk een verandering in de kruising van de lemniscaat naar rechts over links en een dynamisering van alle figuren resulterend in een samenspel van de schoonheid in vormen en stoffen.

Al doende liep ik tegen allerlei praktische problemen aan. Rafelende zijde, te weinig informatie vanuit het patroon, heel veel werk waarvan ik me afvroeg of dat niet sneller en handiger kon. Daar kwam mede de impuls voort de werkwijze te willen verbeteren, niet alleen voor mijzelf, maar voor iedereen die een casula wilde gaan naaien. Dat is uitgemond in een nieuwe set patronen, waarbij de inhoud dezelfde is gebleven, maar de werkwijze veranderd is. Er bestaat nu een boekje waarin het werk zichtbaar geworden is en nu ook een film over de werkwijze.

En ja zeggen op een vraag is makkelijk, maar het antwoord vinden op de vraag is een ander ding. Het bleek een veelomvattend project te zijn met uitstapjes naar voor mij totaal onbekende terreinen.
Want de drukker vroeg om een digitaal patroon, geen papieren. Dus moest het patroon digitaal worden. En 1569 gaten met de hand uit te boren is onmenselijk. Dus een laserfirma ingeschakeld. Vragen over papierdikte, software, hoe een filmscript te schrijven, hoe filmbeelden in de juiste volgorde te krijgen enz. enz.. Hoe te communiceren met vragen van het bestuur, priesters, de Gewänderkammer. Hoe de legitimatie van dit project uit te leggen. En als laatste hoe les te geven.
Voor het script is een casula genaaid en voor de film zijn er twee gemaakt, waarvoor nog een bestemming gezocht wordt.

In Buenos Aires stond een jonge priester ter beschikking voor de vertaling van Duits naar Spaans en omgekeerd. Daarnaast zijn de Argentijnen meesters in het improviseren. Alles klopte zowel wat de benodigdheden betreft als de ruimte waarin de cursus gegeven werd, als de uitstekende catering waardoor we hard konden werken.

Elf deelnemers, 5 casula’s (3 voor Michaël, 1 voor Pasen, 1 voor de trinitarische tijd), 4 landen ( Brazilië, Peru, Columbia, Argentinië), 2 docenten uit Nederland en Duitsland. Een babylonisch gebruik van Spaans, Portugees, Italiaans, Engels en Duits om dingen duidelijk te maken. En als resultaat 3 casula´s bijna af en twee klaar, waarvan een gewijd. De stoffen voor 5 andere zijn meegegeven. Er kan verder gewerkt worden. Ieder land heeft een eigen set patronen. Straks, als de film klaar is, krijgt iedereen, die deelnam daar toegang toe. En iemand heeft op zich genomen het gewadenwerk in Zuid-Amerika te leiden.

We begonnen de dag om 8 uur met het ontbijt of een mensenwijdingsdienst, die om de dag gehouden werd. ’s Ochtends werden de stappen uitgelegd soms met het gebruik van de film. We begonnen met de patronen uit te knippen om vervolgens de stoffen te strijken. Patroon opleggen, stippen, stippen verbinden, uitknippen. En zo door alle stoffen heen. We hebben 6 stoffen gebruikt 2 soorten zijde in de kleuren van het jaar, 3 soorten versteviging en wol als voering. De lappen vielen uiteen in delen en de delen werden bekleed tot de benodigde vormen.  Toen werden de vormen door applicatie op de ondergrond genaaid. De delen met elkaar verbonden.Tot slot volgde de afwerking van de binnenkant en de voering. Zijn al die stappen doorlopen dan is er een casula die alleen nog opgestreken hoeft te worden.

Tot slot wil ik zeggen dat ik diep onder de indruk ben van de zeer hoge kwaliteit van het geleverde werk. De patronen, mijn vorm en soms strengheid hebben hun vaardigheden optimaal tot hun recht laten komen. En niet te vergeten de warmte en hartelijkheid naast de bereidheid om te leren. Ik voel mij een dankbaar mens, die met hulp van velen iets heel bijzonders heeft meegemaakt.

Christine van Tricht
gemeente Den Haag.

Verslag van de ontmoetingsdag door Eveline Clignett 

Goedemorgen!

Op 10 maart vond er in de Vrije Hogeschool in Zeist naar aanleiding van de volgende uitnodiging https://everydaymommyday.com/ingesprekoverantroposofie een bijzondere ontmoetingsdag plaats. Met de 80 aanwezigen, die allen op heel verschillende manieren verbonden zijn met de antroposofie en de AViN, ontstond er een enthousiaste sfeer waarin boeiende, vrolijke en spannende gesprekken tot stand kwamen. De dag bestond uit een openbaar interview, kleine (biografische) opdrachten, een kernkwaliteitenspel en een ontmoetingscafé. Wil je de details weten, dan ben je van harte uitgenodigd om verder te lezen. De uitnodiging aan jou voor komende evenementen vind je onderaan dit bericht.

Terugblik – In gesprek
Na een inloop met drankjes en zoets, begonnen we gemeenschappelijk in de zolderruimte met een kleine inleiding van Clarine en Eveline. Clarine stelde het organisatieteam voor en beschreef iedereen in verschillende kleuren waarmee deze groep van 5 vrouwen de wereld, dit project en elkaar tegemoet zijn getreden. Eveline gaf een korte beschrijving over het tot stand komen van het initiatief en de wens voor deze dag. Als beeld daarvoor liet ze 2 exemplaren van de weekspreuken zien. Boekjes van haar oma’s – beide ‘echte’ antroposofen, maar zo verschillend. Het ene boekje was een Duits exemplaar, gekregen in 1939, volgeschreven met Duitse overwegingen. Een oma die leefde in een eigen Steiner bibliotheek – zij studeerde de antroposofie tot haar sterven. Het andere exemplaar was een boekje wat ook al heel wat jaren mee mocht reizen, maar er alsnog heel nieuw uitzag. Was deze oma dan niet bezig met verdieping? Jawel hoor, maar op een hele andere en praktische manier. Deze oma was zonnekindpoppen kunstenares – ze leefde de antroposofie tot haar sterven.

Interview
Na de introductie werd het panel voor het openbare interview/gesprek naar voren uitgenodigd. Het panel, bestaande uit Pim Blomaard, Heleen Weening, Berpke van Oers, Bram van den Esker, en het spontaan aangeschoven lid Marc van Wageningen, stelde zichzelf voor. Eveline startte het interview met een spreuk.

In de lentetuin van verbinding, straalt de zon in samenklank met het innerlijk licht.
Luister naar het fluisteren van de bloesems, ontmoet de zielendans der harmonie.
Mogen de lentezonnestralen een weefwerk vormen van daadkracht, liefde en begrip,
Een weefwerk dat ons met wereld en kosmos verbindt.

Deze spreuk bleek na de plagerige vraag wie het geschreven had, gemaakt te zijn door AI (ChatGPT). Het was de aanleiding voor het begin van een interessant gesprek over welke opgave/rol antroposofie kan hebben in een wereld waar robotisering een steeds grotere rol speelt. Thema’s als menselijkheid, meesterschap, liefdeslicht, plofkippen, wollen truien, onze verschillen, Ahriman, frustraties, de rol en nut van de AViN passeerden de revue. Er werd uitdrukkelijk gevraagd om brandende vragen, thema’s en ongemakkelijkheden uit te spreken. Het was een boeiend gesprek, dat vraagt om een vervolg!

Vragen
Na het plenaire deel waren er verschillende opdrachten. Eerst behandelde Clarine een aantal biografische vragen die ieder voor zich mocht opschrijven. Wat betekent de antroposofie in jouw leven? Op welk moment in je leven werd je reuze enthousiast van de antroposofie? Waar stelde de antroposofie je teleur? Hoe ziet de toekomst van de antroposofie er in jouw ideaal uit?

Na de schrijfopdrachtjes, hebben we met elkaar een vrolijk lied gezongen om even in beweging te komen. When the sun is rising: https://www.vrijeschoolliederen.nl/lied/when-the-sun-is-rising/ Het programmapunt dat volgde was het Kernwaardenspel – Verbonden in verscheidenheid.

Kernwaardenspel
In groepjes van 10 verdeelden alle aanwezigen zich over het gebouw met een groot vel papier en allemaal losse blaadjes. In het midden van het papier stond antroposofie in een cirkel en op de losse blaadjes konden alle groepsleden kernwaarden opschrijven van de antroposofie. De velletjes mocht iedereen in de cirkel plaatsen of eromheen met daarbij de vraag: Welke kernwaarden horen in de cirkel en gelden voor iedereen van de groep en welke kernwaarden komen eromheen en tonen onze rijkdom aan verschillen en kleuren waarmee we ons verbinden met de antroposofie? Na afloop kwamen alle aanwezigen weer samen en gaf elke groep een korte beschrijving van de resultaten en wat er aan interessante thema’s voorbij kwam. Opvallend was dat heel veel kernwaarden in de cirkel belandden en er dus een grote basis van verbondenheid vast te stellen is, ondanks de grote verschillen tussen de aanwezigen. Een kwetsbare discussie ontstond over termen zoals de Christusimpuls – waar de één overtuigd is dat dit een kernwaarde van binnen de cirkel is, ziet een ander dat heel anders. Of blijkt dat als je het hebt over bijvoorbeeld het zonnewezen, dit wel op instemming kon rekenen en soms vooral de woorden dwars zitten. Kunnen en mogen deze verschillen met respect voor elkaars inzichten naast elkaar bestaan?

Café
Als laatste onderdeel van de dag werd iedereen uitgenodigd in het ontmoetingscafé. Er waren lekkere drankjes en hapjes en er waren verschillende plekjes met mogelijkheden om verder aan het werk te gaan of in gesprek te komen.

1. Ten eerste was er de sociale weefselkaart. In een ruimte was een groot bord waarop iedereen was uitgenodigd om alle initiatieven op antroposofische basis op te schrijven. Het doel is om ons enorme netwerk te versterken. Door betere organisatie en een beter overzicht, kunnen we vanuit alle eilandjes die er zijn een sterke archipel maken. Wil je meewerken aan deze sociale weefselkaart meld je dan aan bij hetperspectiefproject@antroposofie.nl
2. Ten tweede was er de mogelijkheid om te boetseren. Kunstenares Kimsooja was daarvoor onze inspiratiebron: https://www.youtube.com/watch?v=245XdFhf4bg) Hoe verhoud jij je tot de antroposofie?
3. Ten derde was er een wensenboom waar iedereen wensen met betrekking tot antroposofie en de AViN kon achterlaten. Alle wensen zijn gelezen en opgenomen in bijgevoegde lijst. We zullen de wensen meenemen als leidraad voor toekomstig werken vanuit de AViN.

Na de enerverende gesprekken, ongemakkelijkheden, sommige behoeftes om weg te rennen, heerlijk eten, netwerken en enthousiaste zin om door te pakken, sloten we de dag weer gezamenlijk in de zolderruimte af met een kort nawoord van Pim Blomaard en Heleen Weening.

Ervaringspuntjes
Wat kunnen we terug kijken op een sfeervolle dag gevuld met inhoud die door alle deelnemers gedragen werd op hun eigen manier. Iedereen mocht en kon er echt zijn, we waren gelijk. – Petra Rutgers

Voor mij voelde deze dag als een cadeau. Een cadeau om zoveel belangstellende mensen te ontmoeten die iets met de AViN willen, die willen helpen voorbij oude schaduwen te komen, die benoemen dat ze (vanuit de werkgebieden) vaak hebben ervaren dat de AViN-mensen arrogant overkomen ‘ze lijken alles te weten’, die ook ervaren dat de AViN in de samenleving betekenis kan hebben en ook voor de werkgebieden zelf. En die ook bereid zijn om oude oordelen te laten vallen als blijkt dat een gelijkwaardig gesprek wel degelijk mogelijk is. En willen helpen om de toekomstpotentie van de Antroposofie en de AViN gestalte te helpen geven in een cultuur waar het eigenbelang en het economisch-technische een hoofdrol lijken te spelen. Fijn om samen te bouwen aan een veelzijdigere, meer Menselijke cultuur! Met dank aan alle mensen die zich in de werkgebieden zo enorm inzetten om Antroposofie maatschappelijk werkzaam te maken. – Clarine Campagne

Wat een mooie dag was dit. Waar alles er mocht zijn en was. Ook het ongemak. Ik herinner me een dame die zei “Ik wilde eigenlijk hard weglopen, maar ben toch gebleven.” Mooi dat ze gebleven is, en dat het niet bij deze constatering bleef. Dat de vraag gesteld werd waarom ze wilde weglopen. En hoe ze hierover kort iets deelde. Hierin schuilt voor mij de kracht van de ontmoeting, het echt kunnen luisteren naar de ander, doorvragen, in de beleving van de ander meeleven. Ik zeg: weglopers gezocht! Weglopers die blijven om in gesprek te gaan. En wat hier dan uit kan ontstaan, wow! De ontmoetingsdag op 10 maart was een prachtige kiem hiervoor. – Heleen Weening

De eerste lijst met namen die in de sociale weefselkaart passen is er. Een goed begin. Ik kan ervan gaan dromen dat het uitgroeit tot een gigantisch weefsel waarin ook de relaties en de mensen zichtbaar worden. Wat een rijkdom wordt dat als de ontmoeting naast toeval ook kan ontstaan doordat we elkaar kunnen vinden binnen heel het land. – Dineke Oldenhof

Conclusie
Het was een productieve en fijne dag, waar over het algemeen een enthousiaste en betrokken stemming waar te nemen was. We horen ook graag jouw ervaringen, dus stuur ons graag een mail met je feedback! Er wordt achter de schermen hard gewerkt aan een sociale weefselkaart en er zullen verschillende bijeenkomsten komen, die door zullen borduren op de plannen en resultaten van deze ontmoetingsdag. Pak alvast je agenda!

Agenda

1. 18 mei 2024
Op 18 mei is de Algemene Ledenvergadering van de AViN. Het ochtenddeel is daarbij voor de leden, maar in de middag, vanaf de lunch, zijn expliciet ook niet-leden/gasten/toekomstige leden zeer welkom. Tijdens het dagprogramma staat het thema metamorfose centraal en het is fijn als we in een gemêleerd gezelschap daarmee aan de slag kunnen gaan. Hartelijk welkom! Hierbij de link om je aan te melden: https://www.antroposofischevereniging.nl/agenda/bijeenkomsten/jaarvergadering-2024-antroposofische-vereniging-in-nederland

2. 29 juni 2024
Het perspectiefproject o.l.v. Heleen Weening wil na het thema In gesprek! een vervolg met het thema: Samen doen! Geïnspireerd door de uitspraak van Ita Wegman: “Als we dingen doen, zullen de engelen ons corrigeren. Als we niets doen, hebben de engelen ook niets te doen.” We gaan met elkaar aan het werk rond de vragen: wat heb jij te bieden wat interessant is voor de samenleving, wat heb ik te bieden wat interessant is voor de samenleving en wat hebben wij elkaar te bieden? Doe je mee? Hierbij een link om je alvast aan te melden: https://www.antroposofischevereniging.nl/agenda/bijeenkomsten/samen-doen

3. 26 januari 2025
De volgende netwerkdag die de AViN weer samen met Waldorf Inspiration zal organiseren staat zoals beloofd gepland in het begin van 2025 en wel op 26 januari in Zeist. Zoals ‘afgesproken’ is daarbij iedereen van 10 maart weer aanwezig mét een extra introducé 🙂 Kan je niet? Dan regel je natuurlijk een vervanging! Hierbij een link om je alvast aan te melden: https://www.antroposofischevereniging.nl/agenda/bijeenkomsten/ontmoeting-netwerkdag

4. 29/30/31 mei 2025
In het weekend van Hemelvaart 2025 zal op de Reehorst (onder voorbehoud) een enorm festivalspektakel plaatsvinden georganiseerd door de AViN. Het uitgestrekte landgoed zal omgetoverd worden tot een event vol belevenissen, workshops, muziek, lekker eten, verdiepende forums, lezingen, inkijkjes in de praktijk en levendige gezelligheid. Jong en oud is uitgenodigd om een stralende dag mét inhoud te beleven. Alle organisaties die werken vanuit de antroposofie zullen aanwezig zijn en jij mag dit natuurlijk zeker niet missen.

Graag tot ziens!
Namens Petra, Clarine, Dineke en Heleen,

Eveline Clignett
Verbindingsmedewerker van de AViN
Eigenaresse Waldorf Inspiration/everydaymommyday.com
Kom je ook naar het Waldorf Festival in Driebergen 15&16.06.2024? www.waldorffestival.nl
+49 1573 7003143
www.antroposofischevereniging.nl

Uit de gemeente Meppel:

De gemeente Meppel kondigt graag deze dagen aan

Internationale gewadendagen

                             9 t/m 12 september 2024 te Meppel

Werkgroepen:een casula met het nieuwe patroon maken, restauratie en herstel en eigen werk.
Aanmelden bij: claryokken@gmail.com  (voor brood en overnachting moet men zelf zorgdragen, bv. Meppel”s Inn )

Programma